Forehead on the mat, arms outstretched, and hip bones sitting back over ankles (or somewhere nearby), I am finally at home in this decaying vessel. Bronson, the svelte, blonde-haired instructor gently moves class from pose to pose, a flowing river of knowledge and movement. I cannot see him. I am the rock. Abruptly dropped onto the silt below, I am unmoving, steady. I have found child’s pose, and I live here now.
vlechten kerel
Het feit dat ik het zover heb gehaald, was een wonder van bijbels proportie. Serieus, wie plaatst een studio bovenop een handelaar Joe's? Het doolhof van de parkeerplaats was voldoende om zelfs de stabiele mensen te ontrafelen, maar degenen die na een spitsuur van de hel een spits nodig hebben? Ja, ik was klaar voor een mid-lot driftbui.
Frazzled, I tried desperately to recenter from the comfort of my yoga mat. I worked through my breath and tried to use the first flow of class to blow out any pent-up stress. Instead, I nearly blew out my back. Sharp needles jabbed my spinal column as I jerkily made my way to downward facing dog. Picturing a rusty door hinge, I feared I might just be stuck like that forever.
Bronson moet hetzelfde hebben gedacht (of erger) en hij heeft zich een weg gebracht voor sommige aanpassingen met een kant van ongevraagde schaamte. Blijkt dat ik maximale bocht had bereikt, en zelfs de goede bedoelingen van de man-bundelige waren niet genoeg om mijn menselijke puzzel te ontgrendelen.
'herenkleding uit de jaren 80'
Ik viel op mijn knieën, sloeg stilletjes voor opluchting, en dat is waar ik het vond. Reikend, het verlengen van mijn wervelkolom en een lange, diepe ademhaling, mijn waargenomen ontoereikendheid smolt weg. Ik voelde me comfortabel en gezonken in dieper. Zelfs terwijl de competitieve middelbare schoolheld in mij schreeuwt om actie, om van de mat op te komen en het gevecht te houden, maar ik heb de stomme knop gedrukt, waardoor Bronsons oproepen over me heen wassen en vervolgens stroomafwaarts. Yoga roept ons elke dag in verschillende richtingen, dat hoort bij de schoonheid van de praktijk. Somedays is die reis de handstand die je al maanden beoefent, en soms wordt het verscholen als een peuter vlak voor dutje. Hoe dan ook, prima door mij.
