Van alle gewrichten in je lichaam draagt de kaak alleen de dupe van voeding, communicatie en emotionele expressie. Met zulke alomtegenwoordige fysieke en spirituele verantwoordelijkheden is het geen wonder dat zoveel mensen de neiging hebben om te lijden aan chronische kaakspanning, bekend als temporomandibulaire gewrichtsstoornis of TMD.
Een overkoepelende term, TMD (ook bekend als TMJ) verwijst losjes naar pijn, stijfheid of tederheid in of rond de kaak en kan een gevolg zijn van het klemmen overdag, nachtelijk slijpen, chronische slechte houding, letsel, stress of een combinatie van deze oorzaken. Ongeveer 75 procent van de Amerikanen lijdt milde symptomen van TMD (zoals spierpijn en hoofdpijn) en daarvan zijn 90 procent vrouwen. Experts weten niet precies wat TMD veroorzaakt. Een populaire theorie is dat schade aan het kraakbeen van het gewricht, een vrij zwevende schijf die glijdt tussen schedel en kaakbeen, stammen in de buurt spieren en vonken pijn.
Vanwege Yoga's focus op afstemming en ontspanning kan het een ideale therapie zijn voor pijnlijke kaken. De eerste stap bij het bestrijden van TMD is het creëren van een gezondere houding. De ingestorte houding die zoveel mensen hebben van het zitten in stoelen en werken bij computers is een enorme factor in kaakproblemen, zegt Julie Gudmestad, een gecertificeerde Iyengar -yoga -instructeur en fysiotherapeut in Portland, Oregon, die met studenten met TMD heeft gewerkt. Ze leert verbeterde houding door basisstandaards die de nadruk leggen op de juiste afstemming, zoals Tadasana (Mountain Pose). Yoga gaat over het recht op de schouders krijgen, zegt Gudmestad. Doe dat en je haalt de spanning van de kaak.
Nadat de basisprincipes van de uitlijning aanwezig zijn, moeten studenten met TMD op borstopeners werken en vervolgens hun praktijk pepert met poses die de schouders losmaken en ontspannen. Michael Munro, een yoga -leraar en fysiotherapeut in Nova Scotia, Canada, suggereert poses zoals Virabhadrasana II (Warrior II Pose), een ondersteunde Matsyasana (vispositie) en Ustrasana (Camel Pose). Hij beveelt ook Setu Bandha Sarvangasana (Bridge Pose) aan omdat het de suboccipitale spieren van kleine spieren opent die de gewrichten roteren en uitbreiden tussen de schedel en de cervicale wervels. Die spieren hebben de neiging om dramatisch te verkorten bij mensen met TMD, zegt hij.
Hoewel TMD niet per se wordt vermeld als een contra -indicatie, willen studenten met kaakspanning misschien bepaalde asana's vermijden en anderen wijzigen. Munro waarschuwt tegen poses die te veel gewicht op het hoofd en de armen dragen, zoals Sirsasana (headstand) en Sarvangasana (schouder), en armbalansen zoals Bakasana (Crane Pose).
Wanneer er veel moeite is in de nek of schouders, kan deze naar de kaak worden overgedragen, zegt hij. Andere wijzigingen om te overwegen om uw praktijk te maken, zijn onder meer het brengen van het voorhoofd, niet de kin, op de vloer bij het voorbereiden van buikposities, zoals Salabhasana (Locust Pose), Dhanurasana (Bow Pose) en Bhujangasana (Cobra Pose). En in poses waar de blik soms omhoog gericht is, zoals Virabhadrasana I (krijger pose I), kun je de druk op de kaak en de cervicale wervelkolom verlichten door de kin iets te stoppen voordat je het hoofd naar achteren kantelt.
If you’re shopping for a yoga class to help relieve symptoms of TMD, look for a style that emphasizes alignment, holding, and relaxation, says Gudmestad. Learning to move from a relaxed place is key for people with TMD, she says. If it’s a style of yoga where people get aggressive and pushy, you’ll just end up bringing more tension into the head and neck.
