Foto: Shutterstock
De Mode uit de 19e eeuw tijdperk biedt een fascinerende inkijk in de moraal, de politiek en de gebeurtenissen in de wereld aan het begin van de negentiende eeuw.
De weelderige en burgerlijke mode die populair was in het begin tot het midden van de 18e eeuw bestaat niet meer. In plaats daarvan waren jurken die als trendy werden beschouwd ingetogen en basic, met imperiumtailles en vloeiende materialen in witte of pastelkleuren.
Mannen bergden hun gepoederde pruiken op en droegen vesten met knopen, overhemden met hoge kraag en nauwsluitende broeken in neutrale kleuren zoals zwart, blauw en bruin.
Een heropleving van de belangstelling voor de oude Griekse en Romeinse cultuur en de egalitaire ideeën en filosofieën die naar voren kwamen tijdens de Tijdperk van de Verlichting waren de drijvende krachten achter deze belangrijke verandering in de mode.
Om de dramatische stijlverandering in deze tijd beter te begrijpen, is het nuttig om terug te kijken naar de bewegingen die deze stijl hebben beïnvloed.
Foto: Shutterstock
Modetrends uit de 19e eeuw die werden beïnvloed door bewegingen
Neoclassicisme
De klassieke oudheid kende een renaissance in populariteit na de herontdekking van de goed bewaarde ruïnes van Pompeii en de import van Griekse marmeren sculpturen in Engeland.
De kleding die vrouwen in het oude Griekenland en Rome droegen, diende als inspiratie voor het ontwerp van hun kledingstukken, die gebruik maakten van draperingtechnieken en gemaakt waren van fijne, witte of lichtgekleurde materialen. Herenkleding werd zo gemaakt dat het nauw aansluit bij het lichaam, waardoor de mannelijkheid van de drager werd benadrukt.
Periode van de Grote Verlichting
De wereld was aan het begin van de 19e eeuw nog steeds in wanorde als gevolg van de Franse en Amerikaanse revoluties.
Daarom weigerden mensen uit de hogere klasse geassocieerd te worden met de extravagante kledingstijlen waar de edelen in de 18e eeuw de voorkeur aan gaven. Deze periode in de geschiedenis, bekend als het tijdperk van de verlichting (de jaren 1600-1700), zag een verschuiving naar progressieve opvattingen die voor gelijkheid en rechtvaardigheid pleitten.
Deze houdingen bevorderden meer realistische en haalbare stijlen die bedoeld waren om sociale klassenverschillen uit te roeien.
Na de revolutie droegen vrouwen meer casual jurken en hadden ze vaak geen korsetten, wat de opkomende waarden van vrijheid symboliseerde.
mul voor mannen
Omgekeerd veranderde de kleding van mannen van zeer gedecoreerd naar eenvoudiger en functioneler, wat hun toewijding aan hard werken en identificatie met de middenklasse aantoonde.
Industriële revolutie
Het kolonialisme en de industriële revolutie waren de drijvende krachten achter de massaproductie van westerse mode en de daaropvolgende brede acceptatie ervan. Als resultaat van de handel en het imperialisme raakte de modescène steeds meer gemondialiseerd, en werd het soort kleding dat gedragen werd minder regionaal en meer mondiaal.
In de Verenigde Staten en andere delen van de wereld werd slavenarbeid gebruikt om de productie van katoen en andere materialen te vergemakkelijken, ook al waren deze materialen gemakkelijker te vervaardigen en economischer.
Gemeenschappen over de hele wereld hebben hun lokale kledinggewoonten behouden of hun verschillende regionale stijlen samengevoegd met westerse kleding, ondanks het verlaten en elimineren van veel populaire traditionele kledingstukken.
Foto: Shutterstock
Mode voor mannen/vrouwen in het begin van de 19e eeuw
Aan het begin van de 19e eeuw was het niet ongebruikelijk dat mannen parfum, rode lippen, bolhoeden, schoenen met hoge hakken en sieraden droegen.
Revolutionairen in Frankrijk streefden ernaar zich minder opvallend en extravagant te kleden om te protesteren tegen de oude praktijk van opzichtige consumptie. Als gevolg hiervan namen ze de stijl aan die bekend staat als sans-culottes, wat betekent zonder rijbroek of kousen.
'80's thema feestkleding'
In de Verenigde Staten was een belediging, bekend als zijden kous, gericht tegen degenen die werden gezien als vertegenwoordigers van burgerlijke en aristocratische ideeën. Rijbroeken werden geëlimineerd en vervangen door nauwsluitende broeken met enkelknopen. Daarnaast jurken met vallende rokken en jasjes zonder revers werden steeds populairder.
In de 19e eeuw omvatte de dameskleding een laag, vierkant decolleté en een imperiumtaille, die vijf tot tien centimeter boven de normale taille kwam en net onder de buste daalde.
Bovendien was de halslijn aan de onderkant vierkant. De voorkant van de rok viel in nette plooien op de grond. De achterkant van de jurken was typisch volumineus en bevatte vaak een sleepje om te helpen bij het creëren van een mooie draperende indruk.
In de 19e eeuw was wit de kleur bij uitstek voor dameskleding, vooral als het ging om de kleding die bij formele gelegenheden werd gedragen. Aan de andere kant werden tinten die dichter bij babyroze lagen, naast andere pastelkleuren, vrij vaak gebruikt.
De jurken waren gemaakt van mousseline, gazon (fijn katoen) of elegant geweven linnen of katoen, en hun structuur was licht en luchtig, waardoor ze vrij konden bewegen. Dit is opnieuw een verwijzing naar de onbelemmerde esthetiek van klassieke Romeinse en Griekse kleding.
In de meeste gevallen werd de lengte van de mouwen relatief kort gehouden en hadden ze een gezwollen aspect.
Foto: Foto's storten
Samenvatting
Het jaar 1837, dat het midden van de 19e eeuw inluidt, markeert een belangrijke scharnierperiode tussen de eerste decennia van de 19e eeuw en de latere jaren. Daarmee begint een van de meest meeslepende tijdperken uit de geschiedenis: het Victoriaanse tijdperk.
Niet alleen is de mode van het begin van de 19e eeuw meer dan alleen kledingstukken, maar elk stuk is een tijdcapsule die spreekt over de geschiedenis en het erfgoed van de drager. Elk kledingstuk fungeert als erfstuk en geeft inzicht in vervlogen tijdperken. Voor meer modegeschiedenis, zie onze gids voor Herenstijl uit de jaren twintig .
